Wat ik leerde van mijn loopbaan crisis
10 jaar geleden ervaarde ik een grote loopbaan crisis. Ik had tussen 1999 en 2009 met veel werklust, samen met een team, een Amerikaans adviesbureau op de Nederlandse markt geïntroduceerd en uitgebouwd. Ik was in 2008 op een punt gekomen dat ik mezelf erop betrapte dat ik er steeds minder plezier in had. Sterker nog: ik kon steeds vaker niet meer de 100% motivatie opbrengen waar het bedrijf wel recht op had.
Hoe was dat zo gekomen? Naarmate we groeiden, veranderde mijn rol. In het begin deed ik alles: contacten in de markt, het uitvoeren van opdrachten, strategie en executie, administratie. Later was ik van een consultant in de rol van Algemeen Directeur terecht gekomen. Een rol die ik de eerste jaren met veel plezier vervulde. Toen het bedrijf groeide en we consultants in dienst hadden, werd van me verwacht dat ik een steeds groter deel van mijn tijd ging besteden aan interne activiteiten. Dat kostte me veel energie. Aan het einde van de dag kwam ik vaak leeg thuis.
Wat moest ik doen? Mijn werkgever vond dat ik mijn rol goed vervulde. Zelf wist ik dat er iets moest veranderen. In de hectiek van de dag was het niet makkelijk om aandacht te geven aan mijn eigen verandering. Bovendien is een van de economische kenmerken van een adviesbureau dat de omzet sterk fluctueert. Ik kon mijn aandacht niet laten verslappen.
Wilde ik werkelijk het bedrijf verlaten dat ik zelf had gebouwd? Kon ik ‘mijn kind’ los laten? Ik wilde misschien graag echt voor mezelf beginnen. Maar was dat verstandig? Dit hele proces van wel/niet, heeft meer dan een jaar geduurd.
Uiteindelijk heb ik de knoop door gehakt. Ik ging verder. Het maakte me gelukkig om te zien dat het adviesbureau waar ik vertrok de eerste jaren na mijn vertrek prima verder bleef draaien. Het kind kon op eigen benen staan.
Graag deel ik mijn vijf belangrijkste crisis lessen uit die tijd.
- Doorbreek inertie. Wij mensen zijn gewoonte dieren. Maar alles om ons heen verandert. Je verandert zelf, je klanten veranderen en je teams veranderen. Speel daar op in door regelmatig wat afstand te nemen en te beoordelen of je nog op het goede spoor zit.
- Hou het initiatief over het verloop van je loopbaan altijd bij jezelf. Als je merkt dat er wat moet gebeuren, doe het dan. Als je er zelf niet uit komt, zoek een klankbord. Intern of extern.
- Investeer elk jaar weer in jezelf. Je marktwaarde van tien jaar geleden is nu niet meer dezelfde. Blijf leren. Informeel via boeken, podcast en seminars. En formeel via korte of langere opleidingen.
- Leer je eigen drijfveren kennen. Als je denkt dat je jezelf kent, denk dan nog eens goed na. Het is echt niet zo gemakkelijk. Hoewel ik er beroepsmatig al heel veel mee bezig was, heb ik ook door mijn laatste crisis mezelf toch weer beter leren kennen.
- Neem gecalculeerde risico’s. Ik ben ervan overtuigd dat vrijwel iedereen in de ontwikkelde wereld kansen krijgt in het leven. Je moet ze leren zien en ze durven te grijpen. En natuurlijk is het zo dat je van te voren niet zeker weet of alles zal lukken. Daarom heet het ook een kans. Sluit met dat inzicht vrede.
De chinezen hebben voor het woord crisis twee eigen karakters: 危機. Waarbij het eerste karakter verwijst naar gevaar. Het tweede karakter naar kans…
Of, zoals Winston Churchill al zei: ‘ never let a good crisis go to waste!’.
Hopelijk inspireert dit.
Paul Donkers
