Een persoonlijke anekdote over zorgzaamheid in het bedrijfsleven
Ik was net 30 en had zojuist het vertrouwen gekregen om in Nederland het outplacementbureau Lee Hecht Harrison op te gaan zetten.
In het prestigieuze Amsterdamse vijf sterrenhotel l’Europe werd het topmanagement van Lee Hecht Harrison ingevlogen. Inclusief de grote baas, Steve Harrison.
Vanaf nu rapporteerde rechtstreeks aan Steve Harrison. Ik zou met hem voor deze gelegenheid alle cijfers doornemen. Ik had alles tot in detail voorbereid. Geprobeerd iets van een commerciële pijplijn duidelijk te maken, een SWOT analyse gemaakt. Alle gebruikelijke zaken die bij zo’n management meeting horen.
Maar in werkelijkheid zagen onze cijfers er helemaal nog niet zo rooskleurig uit! Onze omzet ging alle kanten op. Ook naar beneden. We werkten in feite maar voor twee grotere relaties: Philips en Campina. Kortom: we hadden wisselende cijfers, weinig ervaring en er was veel risico. Maar wat wel hadden was passie en veel goede wil. Nerveus begon ik dan ook aan mijn eerste management meeting met Steve en zijn CFO.
Paul, begin jaren 2000 in New York
Na wat kritische vragen, kwamen we aan bij de tweede pagina van mijn presentatie. De pagina met slechte cijfers. Ik werd nerveuzer en nerveuzer. Tot Steve het woord neemt. Met een theatraal handgebaar gooit hij al mijn spullen aan de kant en zegt: ‘this is not about your figures’. Vervolgens hebben we twee uur lang een gesprek gevoerd over hoe ik me ontwikkel en wat mijn ambities zijn. Geïnspireerd en gemotiveerd ging ik die avond naar huis toe.
Jaren later begon ik me eigenlijk pas goed te realiseren hoe belangrijk dit gesprek voor me was geweest. Ik werd in die periode, zonder dat ik het door had, voorbereid op het grotere werk. Steve doorzag de situatie van dat moment en redde me eruit. Hij heeft met die actie, hoogstpersoonlijk voor gezorgd dat ik me nog jaren daarna verbonden bleef voelen met de onderneming. Het heeft mijn ontwikkeling versneld. Ik kon eraan ruiken, maar ik werd op een kritiek moment gesteund waardoor ik me sneller kon ontwikkelen.
Let wel, natuurlijk volgde er in die jaren erna nog vele operations reviews waarin me het vuur aan de schenen werd gelegd. We discussieerden over doelstellingen, rendement, uitvoering, omzet, acquisities en strategie. Essentiële onderwerpen voor het succes van elke onderneming.
Maar op dat moment, ik was net 30, had ik echt nog niet zoveel veel van de wereld gezien. Ik was onder de indruk van LHH en keek eerlijk gezegd behoorlijk op tegen deze mensen uit het grote New York. Met hun enorme kantoor op 5th Avenue. Waar je echt in kon verdwalen.
Toch leerde ik ook dat we allemaal mensen zijn met dezelfde wensen en angsten. De zorgzame houding van Steve heeft op dat moment heeft voor mij een verschil gemaakt. Hard on the matter, soft on the people.
Hope this inspires.
Paul Donkers
Ps. Steve Harrison publiceerde jaren later zijn boek ‘The managers book of decensies’. Het boek heeft me altijd aangesproken omdat het zo praktisch toepasbaar is. Fatsoen maakt een groot verschil in het zakenleven en het belang ervan wordt gemakkelijk onderschat. Meer informatie over het boek kun je hier vinden.
